Welkom op pagina 7

Je moet ook even weten dat een van onze leden van de groep paarden leuk vindt, en bij de mededeling, dat in Berastagi paard gereden kan worden, verheugt zij zich enorm.
Nadat Berastagi bereikt is, en de gids niet meer weet of er links of rechtsaf gereden moet worden(dat gebeurt wel eens met gidsen) komen wij bij een hotelletje(voormalig koloniaal huis).

In de omgeving lopen een aantal paarden, waarbij je er niet aan moet denken om er op te gaan rijden, ze zijn namelijk brood en broodmager. Er wordt dan ook maar van afgezien om dat te doen. Ik zie het al gebeuren: een gezonde blonde Hollandse vrouw die op dat paard springt en het paard zakt door zijn vier benen (dan zit je werkelijk met een probleem). Nadat de rugzakken naar binnen gebracht zijn, de formulieren ingevuld zijn, worden de kamers verdeeld het zijn grote vierkante kamers dus ruimte zat. Eerst wat eten en drinken bestellen, al spoedig merken wij dat het eten van een goede kwaliteit is. De gado gado is erg lekker.

De twee vrouwen die de boel hier draaiende houden, vertellen ons later het geheim. Op een zeer eenvoudige manier maken ze ons duidelijk dat als het eten niet goed is de klanten wegblijven wat als gevolg heeft dat zij zonder werk en dus zonder inkomsten komen te zitten.
Het huis staat op een heuveltje met een mooi uitzicht. Je moet namelijk weten dat in de koloniale tijd de Nederlanders de huizen op strategische punten lieten bouwen. Vandaar dat de meeste huizen van die tijd op heuveltjes staan.
De temperatuur is hier aangenaam en daarom had deze plek in het verleden de voorkeur bij de Nederlanders.Berastagi is opzichzelf een middelmatig stadje, dus niet zo bijzonder.
Nadat er geld gewisseld is horen wij van de gids dat hij wat last heeft van zijn oog. Na enig doorvragen vanuit de groep blijkt dat dit al enige dagen zo is. (Ziet het zeker niet zo zitten!) Zolang wij het maar zien zitten gaat het goed.

Dit is pagina 7

...... ...... ...... ......