Welkom op pagina 3
Het blijkt er een te zijn die van de overkant van de rivier komt, wat de mensen aan deze kant niet erg waarderen en met 6 mensen wordt er aan dat beest getrokken ed, maar de oerang-oetang denkt daar anders over en verdwijnt rustig in de boom en gaat verder weg alsof er niets gebeurd is.
Dat doe ik dan ook maar, en geniet verder van deze heerlijke dag met lekker te eten en aan de waterkant te vertoeven, en hier en daar een praatje te maken.
Er wordt door ons besloten om een jungletrek van een dag te houden (met de plaatselijke gids) zodat er wat ervaring opgedaan kan worden.
De gids houd ervan om de lachers op zijn hand te zetten, wat aardig lukt gezien hebben de gekke uitdrukkingen op zijn gezicht en de lach die hij constant produceert.
Achteraf gezien is onze keus goed geweest, je moet ook weten dat onze gids van Ashraf zelf een jungleman is, maar dan van het eiland Siburut, maar daar later meer over.
Vol vertrouwen steken wij de rivier over met behulp van een klein bootje.
Aan de overkant aangekomen, blijkt daar het opvang en begeleidings gebied te zijn om de oerang-oetangs terug in de natuur uit te zetten.
Dit project wordt door het wereldnatuurfonds gesteund. Ik zou zeggen ga zo door.
Het is en blijft een mooi iets om de natuur in al zijn facetten te bewonderen.
Ontzettend leuk om de oerang-oetangs van dicht bij te bekijken, daar laat ik het bij, uit voorzichtigheid!
Ik kan mij nog een verhaal herinneren van een oppasser in Artis die de oerangs voerde. Het kwam er op neer dat de oerang-oetang die heel aardig was, en gesteld was op de oppasser, de oppasser even wilde omarmen met als gevolg enkele zwaar gekneusde
ribben.(Zo zie je maar weer elk beroep heeft zijn risico's)
Dit is pagina 3
........................